ความทรงจำของฉัน คือ การที่ได้มาเรียนโรงเรียนถาวนนุกูล ได้พบกับประสบการณ์ใหม่ๆ มากขึ้น ฉันดีใจที่มาได้พบเพื่อนใหม่ๆ การที่ได้มาเรียนโรงเรียนนี้ได้เจอเพื่อนๆพี่ๆน้องๆใหม่ๆที่โรงเรียนนี้ เหมือนได้มาอยู่บ้านอีกหลังหนึั่ง ฉันมีความสุขที่ได้มาเจอเพื่อนที่ดีสำหรับฉัน ฉันอยู่ที่โรงเรียนเดิมที่โรงเรียนเทศบาลวัดป้อมแก้วอยู่ตั้งแต่อนุบาลถึงป.6 เลย เบื่อมากทีึ่เรียนอยู่โรงเรียนนั้นเลยย้ายโรงเรียนมาเรียนที่ถาวรานี้ ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งเขาชื่อ ชลดา แก้วเนตร เขาเป็นทอมแต่นิสัยเป็นคนที่อ่อนแอมาก ว่านิดเดียวนำ้ตาก็คอเบ้าแล้วแต่ฉันเข้าใจเขา เขาเป็นคนที่นิสัยดี แต่บางครั้งก็มีกวนๆบ้าง และมีเพื่อนอีกคนหนึ่งที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข คือ อรวรรณ รุ่งเรือง เขาเป็นคนตลกอยู่ด้วยกับเขาแล้วคำทั้งวันไม่เป็นอันเรียนอันสอนกันเลยทีเดียว ฉันคีบเพื่อนอย่างนี้ดีกว่าคบเพื่อนที่ไม่เอาไหน ทำตัวหยิ่ง แต่ฉันอยู่อย่างนี้ก่อมีความสุขแล้ว ทั้งหมดนี้ก็คือคาวมทรงจำของฉันทั้งหมด